Herken je dit?
Niet gezien, onbegrepen, overbelast?
Alles geven en jezelf wegcijferen, maar niet de waardering krijgen waar je op hoopt
Geborgenheid
Voel jij je niet gezien in een relatie?
Je bent deskundig en bekwaam, goed in wat je doet. Maar het lijkt of het nooit draait om jou, om wat jij nodig hebt
Eigenlijk ben jij een ideale echtgenote voor je partner, daar zorg je wel voor. Hij is charmant en werkt hard, maar zelf mis je de intimiteit in jullie relatie en voel jij je niet geliefd om wie je bent. Als je dat probeert te bespreken, is het ‘gezeur, je hebt toch alles wat je wilt?’
Jouw idee voor de aanpassing van het werkproces is briljant, je collega’s zijn enthousiast. Tijdens het teamoverleg bespreekt je baas het voorstel met een andere collega, aan jou wordt niks gevraagd. Je voelt je gepasseerd en het doet pijn dat jij niet de credits krijgt die je verdient.
Yes, het jaarlijkse meidenweekend! Je kijkt ernaar uit en hebt alles tot in de puntjes georganiseerd. Terwijl jij in de rij staat om in te checken, gaan je vriendinnen alvast naar de bar en als je eindelijk aanschuift, is de eerste fles wijn al leeg. Je voelt je buitengesloten maar zegt niks, want je wilt niet kinderachtig overkomen. Wanneer ze hun armen om elkaar heen slaan en jóu de traditionele BFF-foto voor het thuisfront vragen te maken, gaat er een steek door je borst en zit je bijna te huilen. Genieten van deze trip lukt echt niet meer, het lijkt alsof jij niet meetelt.
Herken je dit? Als jij blijft klagen over jullie relatie, dan zoekt je partner vast een ander. Op je werk om credits vragen kan niet, dan neemt niemand jou nog serieus als professional. En als je kritiek hebt op je vriendinnen, dan lig je uit de groep.
Als jij vraagt wat je nodig hebt, dan vinden anderen jou lastig en word je afgewezen. Dan raak je iedereen kwijt en heb je helemaal geen relaties meer.
Wederkerigheid
Druk bezig met geven en altijd presteren?
Wanneer iemand jou nodig heeft, sta je paraat. Nuttig zijn voelt goed, maar eigenlijk heb je nooit meer rust
Je werktijden stem je af op kinderopvang, school en hobby’s zodat jij alles kunt combineren. Het vreet energie om continu onder tijdsdruk te presteren en ’s avonds ben je uitgeput, maar je hebt geen keus, het moet gebeuren.
De zomer komt eraan en je zou graag weer naar de sportschool gaan voor een strakke look. Alleen: wannéér dan?? Je houdt geen tijd over naast al je verplichtingen en als je tussendoor wél tijd hebt, heb je de energie niet meer. Zelfs een boek lezen schiet er tegenwoordig bij in.
Als jou wordt gevraagd om in te vallen op je werk, leg je uit dat het echt niet uitkomt; je hebt een vriend beloofd om hem te helpen. Je baas dringt aan, zonder jou wordt een belangrijke deadline niet gehaald. Als je weigert, kun je die promotie wel vergeten, dus je belt je vriend af met een excuus.
Herken je dit? Als je zoveel blijft doen, raak je overbelast. En als je nooit meer leuke dingen doet, krijg je ook geen nieuwe energie. Maar je kúnt niet minder doen, want dan raken mensen teleurgesteld in je.
Als jij niet aan de verwachtingen uit je omgeving kunt voldoen, schiet je tekort en hebben anderen niets aan jou. Dan word je afgewezen en heb je helemaal geen relaties meer.
Gelijkwaardigheid
Moedeloos van conflicten en onbegrip?
Je neemt je verantwoordelijkheden serieus maar anderen komen hun afspraken niet na, doen loze beloften of verzinnen smoesjes
Als je dringend een dienst moet ruilen en om hulp vraagt aan de collega die jij vorige week nog uit de brand hebt geholpen, krijg je de kous op de kop. Ze heeft er geen zin in. Je bent enorm teleurgesteld, maar je kunt haar niet dwingen dus je doet die dienst uiteindelijk maar zelf.
Tijdens je werk word je gebeld: de opvang gaat sluiten en jouw kind is als enige nog niet opgehaald… Boosheid en pijn borrelen in je op; verdorie, arm kind, je had het zo duidelijk afgesproken met je partner! Je mobiliseert je netwerk en lost het op, want je kind mag hier niet onder lijden. Maar van binnen voel jij je in de steek gelaten; wéér word jij niet serieus genomen, wéér is iets anders belangrijker.
Jouw 80-jarige moeder is jarig, je organiseert een gezellig etentje met de familie. Vooraf maak je duidelijke afspraken, want je kent je broer langer dan vandaag. Tijdens het diner voert hij het hoogste woord, klaagt over het eten en is grof tegen je zus. De sfeer aan tafel is te snijden; je bent woest en wanhopig probeer je voor je moeder nog te redden wat er te redden valt. Dit is precies waar je bang voor was!
Herken je dit? Als jij niet komt opdagen, gaat dat ten koste van de continuïteit op het werk. Als jij de gezinslogistiek niet regelt, zijn de kinderen de dupe. Als jij je broer niet in toom houdt, is de sfeer verpest en je moeder verdrietig.
Als jij de verantwoordelijkheid niet neemt, dan raak je alles kwijt wat belangrijk voor je is. Dan sta je er alleen voor en heb je helemaal geen relaties meer.